„Zabawa, najlepszą szkołą życia dla dziecka.”

Antoni Kępiński

Najważniejszym rodzajem aktywności dzieci w wieku przedszkolnym jest zabawa i działania na świeżym powietrzu. Czynność podejmowana przez nasze pociechy odruchowo i dla przyjemności. W trakcie zabawy i poprzez nią nasi podopieczni chętnie się uczą, ćwiczą nabyte umiejętności, nie mając świadomości zachodzącego procesu – uczenia się. Należy zrozumieć, że “dziecko nie bawi się dlatego że jest dzieckiem, ale dlatego żeby stać się dorosłym.” (L.S. Wygotski)

Wybór najlepszego przedszkola dla Waszego dziecka to z pewnością jeden z największych rodzicielskich dylematów. Rodzic mając świadomość że bawić można się praktycznie zawsze i wszędzie (w domu, na placach zabaw czy w popularnych “fabrykach” rozrywki) powinien mieć świadomość że najefektywniejsza jest zabawa w gronie rówieśników, jednak pod czujnym “okiem” doświadczonego nauczyciela – opiekuna. Właśnie takie możliwości stwarza dzieciom nasze Przedszkole.

Zabawa i aktywności na świeżym powietrzu mają ogromny wpływ na funkcjonowanie oraz na rozwój procesów poznawczych (postrzeganie, pamięć, uwaga, myślenie, wyobraźnia) dziecka. Dzięki zabawie w sposób naturalny i przyjemny dziecko nabywa niezbędnych kompetencji do funkcjonowania w dalszym życiu. Zabawa pozwala nie tylko radośnie spędzać czas, ale realizować plany, prezentować swoją osobę; poznać i zrozumieć świat.

Nasz Przedszkolak powinien bawić się i cieszyć dzieciństwem,…my dorośli pozwólmy mu być dzieckiem, na dorosłość przyjdzie jeszcze czas:)

Co daje dziecku zabawa?

• Ułatwia dziecku poznawanie swoich możliwości i zdolności bez “pełnej” odpowiedzialności,
• Uczy odróżniać rzeczywistość od fikcji,
• Wpływa na rozwój fizyczny

• Pozwala poznać i zrozumieć świat, nabyć różnorodnych doświadczeń,
• Pozwala uwolnić – wyzwolić energię (niestety często tłumioną przez środowisko),

Drodzy Rodzice, żeby Wasze dziecko mogło prawidłowo się rozwijać i cieszyć zabawą w gronie rówieśników zasadnym jest uczęszczanie do Przedszkola. Każda placówka Przedszkolna ma do zrealizowania cele wychowania przedszkolnego sformułowane w Podstawie Programowej i pełni funkcje: opiekuńczą, wychowawczą i dydaktyczną. Profesjonalnie przygotowana kadra pedagogiczna czuwa nad prawidłowym rozwojem dziecka, jego indywidualnością, uznając podmiotowość za priorytet. Rodzice zawsze mogą zasięgnąć obiektywnej, fachowej porady dotyczącej rozwoju ich pociechy.

Nasi Nauczyciele dobrze znają swoich podopiecznych, przebywając z nimi kilka godzin dziennie – uważnie obserwują ich rozwój. Czasem jako pierwsi potrafią dostrzec i wzmocnić zdoności dziecka. Na tej samej zasadzie dostrzegają również deficyty w rozwoju dzieci, wtedy wspólnie z rodzicami starają się pomóc i rozwiązać problem w profesjonalny sposób. Wszystkie zachowania zdobyte podczas pobytu w przedszkolu pozwolą dzieciom lepiej funkcjonować w życiu codziennym kształtując ich życiową ścieżkę.

Czas przedszkolny jest niezwykle ważny, znacząca część możliwości intelektualnych dziecka kształtuje się właśnie w jego pierwszych latach życia. Wiek przedszkolny jest najlepszym okresem na wyrównanie szans edukacyjnych. Nie zapominajmy również, że umiejętności wyniesione z przedszkola procentować będą nie tylko w szkole ale w dorosłym życiu! 

Co daje dzieciom pobyt w przedszkolu?

Przedszkole zapewnia dzieciom opiekę, dba o ich bezpieczeństwo psychiczne i fizyczne. Pomoże dziecku w zdobyciu doświadczeń o jakie w domu naprawdę trudno!

 Uczęszczanie do przedszkola przynosi korzyści zarówno dzieciom, jak i rodzicom. Dzieci nabierają nowych umiejętności, a rodzice mają czas na pracę zawodową, pasje, mają możliwość spotkań z innymi rodzicami (bezcenne). 

• uczy samodzielności;
• uczy zasad funkcjonowania w grupie;
• uczy tolerancji i otwartości na otaczający je świat;
• uczy nawiązywania nowych kontaktów społecznych;
• zapewnia warunki do radosnej zabawy;
• wyrabia sprawność m.in. manualną, ruchową.

• stwarza możliwości do systematycznego zdobywania nowej wiedzy;
• sprzyja odkrywaniu zdolności twórczych dzieci, rozwija talenty;
• uczy określonych zasad, orientacji co dobre, a co złe;
• rozwija emocje i uczy samokontroli;
• przygotowuje do radzenia sobie z niepowodzeniami, wzmacnia samoocenę

Co przedszkole daje rodzicom?

Śmiało można powiedzieć, że wszystko zaczyna się od przedszkola – to miejsce radosnej, stymulowanej zabawy, gdzie dziecko poznaje drogę do świata, wiedzy i sukcesu. Miejsce, które często zwie się drugim domem. Nasi rodzice otrzymują kompleksowe wsparcie, niezbędne informacje związane z zagadnieniami rodzicielstwa i budowania więzi, korzystają z pomocy (psychologiczno-pedagogicznej) naszych specjalistów! Wielowymiarową funkcję przedszkola najtrafniej opisują słowa pisarza Roberta Fulghuma:

“Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć o tym jak żyć, co robić i jak postępować, nauczyłem się w przedszkolu. (…) Tam się nauczyłem że: trzeba dzielić się wszystkim, postępować uczciwie, nie bić innych, sprzątać po sobie, nie brać nic co do mnie nie należy, powiedzieć “przepraszam” jeśli się kogoś uraziło, myć ręce przed jedzeniem.”:)

• profesjonalną opiekę nad dziećmi;
• poznawanie dzieci z innej perspektywy (na tle grupy, rówieśników);
• wymianę doświadczeń z innymi rodzicami;
• informacje na temat praktycznych kwestii dotyczących wychowania.

• porady z zakresu postępowania z dzieckiem; 
• współdziała w wychowywaniu dzieci w otoczeniu odmiennym od rodzinnego; 
• umożliwia rodzicom prezentowanie się dzieciom w zupełnie innych rolach niż ta na co dzień;
• uświadamia talenty i predyspozycje dziecka.

Metody pracy

Wiek przedszkolny jest jednym z najistotniejszych w rozwoju człowieka. Czas konstruowania własnego „Ja”, tworzenia kontaktów personalnych, czas intensywnych doznań i emocji. Dzieci w tym okresie stosunkowo łatwo poddają się działaniom wspomagającym i stymulującym. Każde Dziecko rodzi się wszechstronnie uzdolnione z potencjalną inteligencją, dużym talentem społecznym. Współczesna edukacja przedszkolna kładzie szczególny nacisk na nowy styl pracy pedagogicznej – nauczyciele pozostają w partnerskich relacjach z dzieckiem, wspomagając jego indywidualny rozwój.

W naszym przedszkolu dajemy możliwości maksymalnego wielopłaszczyznowego rozwoju, kadra pedagogiczna ze szczególną troską stwarza warunki do pełnej samorealizacji.

Wychodząc naprzeciw potrzebom życia społecznego, rozwoju intelektualnego, wspieramy naturalne predyspozycje naszych dzieci. Nasze metody pracy są wyselekcjonowane i zestawione tak by nauczyciele mogli efektywnie zadbać o indywidualny rozwój każdego dziecka budując fundamenty przyszłej edukacji szkolnej i szczęśliwego życia!

Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne

Metoda wspiera i stymuluje rozwój dziecka. Nadrzędnym celem tej metody jest osiągnięcie wewnętrznego spokoju, uświadomienie sobie własnej wartości, odprężenie, zrelaksowanie, rozwijanie wzajemnych kontaktów i porozumiewanie się poprzez ćwiczenia. Można do tego dojść stopniowo: początkowo poprzez poznanie samego siebie, swego ciała, następnie przeniesienie poczucia własnego bezpieczeństwa na najbliższe otoczenie i wreszcie nawiązanie relacji z innymi ludźmi.

Metoda dobrego startu Marty Bogdanowicz

Jest to metoda przeznaczona dla dzieci w wieku przedszkolnym i starszych, których rozwój psychoruchowy przebiega wolniej lub jest nieharmonijny. Założeniem metody jest jednoczesne rozwijanie funkcji wzrokowych, dotykowo-kinestetycznych, motorycznych oraz ich współdziałanie, czyli integracja percepcyjno-motoryczna. Funkcje te leżą u podstaw złożonej czynności czytania i pisania. Celem metody jest także kształtowanie lateralizacji oraz orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.

Metoda globalnego czytania Glenna Domana

Metoda przeznaczona jest dla dzieci od 3 miesiąca życia do 6 roku życia. Celem jest wspieranie rozwoju, sprawianie by dziecko stawało się coraz bardziej inteligentne, miało lepszą pamięć, koncentrację, a także umiejętność kojarzenia faktów. Autor metody uważa, że dzięki wdrożeniu procesu nauczania dziecka od początku jego życia, nauka staje się dla niego czymś naturalnym, automatycznym i bezwysiłkowym. Metoda składa się z kilku współzależnych elementów, a mianowicie – stymulowania rozwoju fizycznego, nauki czytania, matematyki oraz przekazywania wiedzy encyklopedycznej.

Odimienna metoda nauki czytania Ireny Majchrzak

Metoda należy do innowacyjnych projektów edukacyjnych, napisane przez nauczyciela imię dziecka jest kluczem otwierający świat pisma. Na początku dziecko poznaje litery swojego imienia. W przeciwieństwie do metody tradycyjnej nie jest to jedna litera, tylko wszystkie litery występujące w imieniu dziecka. Po pewnym czasie zaczyna poznawać litery imion koleżanek i kolegów. Dzieje się to w bardzo naturalny sposób. Zamiast dawać dzieciom ćwiczenia słuchowe, dajemy dziecku możliwość obcowania wzrokiem ze wszystkimi literami, które w tym wypadku mają dla dziecka bardzo emocjonalny wydźwięk, bo są to litery, które osobiście do niego należą i nie są ulotne jak głoski. Litery napisane dla dziecka istnieją. Może się im dowolnie przyglądać, analizować wzrokiem, porównywać z innymi zapisanymi imionami. Najważniejszą jej zaletą jest bardzo emocjonalna i pozytywna reakcja dzieci oraz łatwość z jaką uczą się czytać. Kluczowe w stosowaniu tej metody jest indywidualne podejście do każdego dziecka. 

Metoda symultaniczno-sekwencyjna Jagody Cieszyńskiej

Metoda polega na nauce globalnego czytania sylab – głoski wprowadzane są tu w sylabach, a nie w izolacji. Zawsze nadawane jest im znaczenie, które ułatwia dziecku proces zapamiętania materiału i przyspiesza naukę czytania. Bardzo istotne znaczenie ma fakt, że praca tą metodą przybiera formę zabawy, w której maksymalnie wykorzystywana jest cała aktywność dziecka. Taka wszechstronna stymulacja sprzyja ogólnemu rozwojowi języka i pozwala na szybkie opanowanie czytania ze zrozumieniem. Metoda wykorzystywana jest przez terapeutów pracujących z dziećmi, które nie umieją jeszcze czytać lub z dziećmi mającymi problemy z czytaniem (zagrożonymi dysleksją). Z wielkim powodzeniem i bardzo szybko uczą się w ten sposób czytać dzieci bez problemów edukacyjnych. Metoda daje doskonałe efekty, gdyż wykorzystuje naturalną skłonność każdego człowieka do mówienia sylabami. 

Metoda Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej, nauka matematyki

W edukacji matematycznej przedszkolaków najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka. Stanowią one budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia i umiejętności. Celem  jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci. Zaplanowane działania służą wprowadzeniu nowych treści lub uporządkowania i ukierunkowania nagromadzonych doświadczeń. Głównym sposobem uczenia się matematyki jest rozwiązywanie zadań. Nauczyciel dostosowuje treści do możliwości intelektualnych dzieci. Ta metoda wspomaga rozwój umiejętności matematycznych i uczy dzieci radzenia sobie z emocjami. Edukacja matematyczna E. Gruszczyk- Kolczyńskiej sprzyja stymulowaniu uzdolnień matematycznych dzieci, dobrze przygotowuje do nauki matematyki w szkole. Sprzyja rozwojowi inteligencji operacyjnej dzieci, uodparnia  na sytuacje trudne i rozwija ich umiejętności.

Elementy pedagogiki Marii Montessori

W metodzie Montessori dzieci są uczone, że błędy to naturalna część życia człowieka – dlatego nie boją się ich popełnia. Podstawą metody jest zrozumienie, a nie zapamiętywanie. Dlatego nauka odbywa się poprzez eksperymenty i sprawdzanie, śledzenie, poszukiwanie, co angażuje dziecko w zajęcia. Ma wykształcić w dziecku samodyscyplinę, wewnętrzne poczucie celu i motywację. 

Twórcza metoda Orffa 

Zakłada, że kulturę fizyczną dziecka należy rozwijać w ścisłej korelacji z kulturą rytmiczno- muzyczną oraz z kulturą słowa. Nawiązuje do tradycyjnych form zabaw, ćwiczeń, tańców, muzyki, porzekadeł, legend, baśni i poezji. Głównym celem i zadaniem jest wyzwolenie u dzieci tendencji do samoekspresji i rozwijania inwencji twórczej.

Metoda aktywnego słuchania muzyki według Batii Strauss

Metoda oparta na obcowaniu z muzyką klasyczną. Dzieci aktywnie słuchają tzn., wykonują ruchy rytmiczne w pozycji siedzącej, lub powtarzając proste układy taneczne proponowane przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to ruchy ilustracyjne – krótkie inscenizacje związane z danym utworem. Poprzez „aktywne słuchanie” dzieci nieświadomie poznają strukturę utworu muzycznego.

Kinezjologia edukacyjna PaulaDennisona czyli gimnastyka mózgu

Jest to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój. Stosując proponowane przez kinezjologię edukacyjną ćwiczenia poprawiamy umiejętności komunikacji, organizacji i koncentracji. Dzieci są pewniejsze siebie, łatwiej wyrażają swoje potrzeby, będą szybciej i skuteczniej uczyć się. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu specjalnie opracowanych przez Paula Dennisona zestawów ćwiczeń psychomotorycznych. Ćwiczenia te usprawniają ciało, aktywują system nerwowy, rozładowują napięcia wywołane stresem, podnoszą energię. Ważna w profilaktyce dysleksji, trudności w nauce, nadpobudliwości psychoruchowej czy zaburzeń zachowania. 

Edukacja przez ruch Doroty Dziamskiej

Polega na wykorzystaniu spontanicznej aktywności i radości dzieci na zajęciach. Jest to integracja ciała ze zmysłem w rytm dobranej przez dorosłą osobę muzyki. W trakcie pracy synchronizujemy pracę mózgu, wspomagamy koncentrację oraz polisensoryczne/wielozmysłowe poznawanie, wspomagamy rozwój emocjonalny, społeczny i poznawczy. Metoda polega na wykorzystaniu spontanicznej aktywności i radości dzieci na zajęciach. Jest to integracja ciała ze zmysłem w rytm muzyki. W metodzie rytm towarzyszy ćwiczeniom dzięki czemu ułatwia wykonywanie czynności, zwiększa ogólną koordynację ruchową, co wpływa na integrację układu sensorycznego. Ruch naprzemienny usprawnia pracę obu półkul mózgowych, zapewniając możliwość lepszego odbierania i interpretowania bodźców budujących wiedzę

Drama

Jest metodą, która umożliwia dzieciom poznawanie świata poprzez działanie. Dzieci uczą się analizować reakcje pozytywne i negatywne, dokonując jednocześnie korekty zachowań. Drama polega na stwarzaniu sytuacji, zarysowywaniu problemów i próbie rozwiązania ich poprzez aktywne wchodzenie w rolę, w której dziecko może się identyfikować z innymi osobami czy rzeczami, wczuć się w inną osobowość. Celem metody jest pogłębianie rozumienia motywacji różnych zachowań, wyrobienie umiejętności współżycia oraz pracy w grupie, a także rozbudzanie wrażliwości, wyobraźni i refleksji.

Bajkoterapia

Jest metodą, która poprzez wykorzystanie bajek uczy, jak radzić sobie z różnorodnymi problemami. Bajka terapeutyczna to utwór, w którym świat jest widziany z dziecięcej perspektywy. Celem bajek terapeutycznych, opierających się zawsze na założeniach kreślonego kierunku psychoterapeutycznego, jest uspokojenie, zredukowanie problemów emocjonalnych i wspieranie we wzroście/rozwoju osobistym. 

Muzykoterapia

Jest to specyficzna metoda, która wykorzystuje muzykę i jej elementy jako środki stymulacji oraz ekspresji emocjonalnej i komunikacji niewerbalnej, jako sposób oddziaływania na emocjonalną i psychosomatyczną sferę osobowości dziecka. Wprowadza w określony nastrój, wyzwala pożądane uczucia i emocje, łagodzi i rozładowuje nadmiar stresów, pobudza rozwój umysłowy. 

Klanza- pedagogika zabawy

„POWIEDZ MI A ZAPOMNĘ, POKAŻ A ZAPAMIĘTAM, POZWÓL WZIĄĆ UDZIAŁ A ZROZUMIEM”

 Metoda ta opiera się na rozumieniu terminu “zabawa” pojmowanego jako czynność dającą przyjemność, wyzwalającą kreatywność, zaspokajającą różne potrzeby, pozwalającą na poznanie nowych wartości, zdobycie wiedzy, a także na budowanie odrębnego, fikcyjnego świata. Dlatego podczas zajęć dążymy do sytuacji edukacyjnych, w których każde dziecko może osiągnąć sukces, co buduje jego pozytywną samoocenę i poczucie własnej wartości. Dzięki pozytywnemu oddziaływaniu grupy, dzieci czują się bardziej dowartościowane, co wyzwala w nich chęć do działania. Metod związanych z pedagogiką zabawy najlepiej uczyć się przez przeżywanie. Tylko wtedy dzieci dobrze się bawią, czują się odprężone i radosne. 

„Burza mózgów” metoda twórczego myślenia J. Osborne 

Metoda ta jest szczególnie polecana podczas rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają prawo zgłaszać swoje pomysły, ponieważ nie podlegają one ocenie (co jest bardzo istotne w pracy z dziećmi). Ważna jest duża ilość pomysłów, lecz nie jest istotne, kto jest autorem pomysłów. Po zakończeniu zgłoszeń, można przystąpić do oceny pomysłów pod kątem przydatności w pracy. Metoda twórczego myślenia polecana/stosowana jest w codziennej pracy z dziećmi, gdyż: wspaniale integruje grupę, rozwija fantazję, rozbudza w dziecku wyobraźnię twórczą.

Gimnastyka twórcza Labana

Metoda improwizacji ruchowej, u której podstaw leży naturalna ruchliwość. Pozwala ona na posługiwanie się różnymi formami ruchu i ekspresji, ćwiczeniami muzyczno- ruchowymi, zabawą, tańcem, opowieścią ruchową, scenami dramatycznymi. Cel to rozwijanie pomysłowości i inwencji twórczej w obrębie pięciu generalnych tematów tej metody, jakimi są:

• wyczucie własnego ciała
• wyczucie przestrzeni
• wyczucie ciężaru i czasu
• doskonalenie płynności ruchów
• kształtowanie umiejętności współdziałania z partnerem